Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Wiele osób doświadcza dyskomfortu związanego z bólem pleców, który może być sygnałem różnych schorzeń. Często towarzyszy on problemom związanym z kręgosłupem, które mogą ustępować po pewnym czasie. Niestety, w około jednej piątej przypadków, ból ten może utrzymywać się na stałe, przeradzając się w chroniczną dolegliwość.
Ból pleców może być sygnałem, że w kręgosłupie zachodzą niepożądane zmiany. Chociaż nie jest to choroba sama w sobie, przewlekły ból kręgosłupa może przybrać formę schorzenia porównywalnego do innych chronicznych dolegliwości, takich jak cukrzyca czy nadciśnienie. Podobnie jak w przypadku innych przewlekłych stanów, leczenie może być skomplikowane i wymagać czasu, o czym więcej można dowiedzieć się bezpośrednio od specjalistów, np. na https://medycynakregoslupa.pl/leczenie-kregoslupa.
Wiele różnych struktur anatomicznych w kręgosłupie może być źródłem bólu. Szczególnie u osób poniżej 40. roku życia często spotykaną przyczyną jest problem z dyskiem międzykręgowym. Wypadnięcie dysku może prowadzić do ostrych bólów pleców, znanych jako „wypadnięcie dysku”, lub do przewlekłego bólu związanego ze zmianami zwyrodnieniowymi. Ból w okolicy dotkniętego dysku często określa się mianem „lumbago” lub „korzonków”. Natomiast jeśli ucisk na korzeń nerwowy wywołuje promieniujący ból do kończyny, mówimy o rwie, na przykład kulszowej, udowej czy barkowej.
Wśród osób starszych, które przekroczyły sześćdziesiąty rok życia, często spotykanym problemem jest stenoza kanału kręgowego. Jest to stan, w którym przestrzeń wokół rdzenia kręgowego, przez którą przebiegają nerwy do kończyn, ulega zwężeniu. W rezultacie nerwy są uciskane, co prowadzi do bólu oraz osłabienia mięśni kończyn. Pacjenci często narzekają na drętwienie rąk i nóg, problemy z poruszaniem się oraz słabość w rękach. Ból kręgosłupa może być również wywołany przez choroby innych elementów układu podporowego, takie jak zwyrodnienia stawów kręgosłupa, które dotykają od 15 do 25% osób, stawów krzyżowo-biodrowych (20-30%), a także przez problemy z tkankami znajdującymi się wokół kręgosłupa, w tym ścięgnami, więzadłami i mięśniami.
Diagnozowanie dolegliwości kręgosłupa rozpoczyna się od próby zidentyfikowania przyczyny bólu. To kluczowe dla pacjenta, który ma prawo znać swoją diagnozę. Poprawne rozpoznanie ułatwia zaplanowanie odpowiedniego i efektywnego leczenia.
W większości przypadków, bo aż w 80%, możliwe jest dokładne określenie przyczyny bólu. Jednak rzadko zdarza się, że wystarczy jedynie badanie przeprowadzone przez lekarza w gabinecie. Często konieczne okazuje się zastosowanie rezonansu magnetycznego, który umożliwia wykrycie nieprawidłowości w dyskach międzykręgowych, stawach kręgosłupa oraz w tkankach go otaczających.
Jeżeli chodzi o bóle wywodzące się ze stawów okołokręgowych, stawu biodrowo-krzyżowego czy korzenia nerwowego, to najczęściej diagnoza stawiana jest po zastosowaniu blokady diagnostycznej. Natomiast w sytuacji, gdy istnieje podejrzenie, że źródłem problemów jest dysk, może okazać się niezbędne przeprowadzenie dyskografii prowokacyjnej.
Zmagania z bólami kręgosłupa wymagają cierpliwości i systematyczności, gdyż nie istnieje szybki sposób na ich wyeliminowanie. Proces leczenia jest zazwyczaj długofalowy i wieloaspektowy. Po dokładnej diagnozie lekarz prowadzący ustala odpowiednią strategię terapeutyczną. Może ona zawierać różnorodne metody, takie jak leczenie farmakologiczne, termolezja, blokady lecznicze czy znieczulenie dokanałowe. Celem tych działań jest przede wszystkim redukcja bólu, co pozwala na podjęcie intensywnej rehabilitacji. Wsparciem dla procesu leczniczego mogą być również techniki takie jak akupunktura czy terapia TENS.
W dalszej kolejności pacjent otrzymuje instrukcje dotyczące ćwiczeń do samodzielnego wykonywania w domu. W razie potrzeby specjaliści udzielają również wskazówek, jak dostosować codzienne aktywności do stanu zdrowia, aby poprawić komfort życia. Istotnym aspektem terapii jest edukacja pacjenta w zakresie optymalnego korzystania z kręgosłupa, aby nie przeciążać go niepotrzebnie.
W wyjątkowych sytuacjach, gdy inne metody okazują się niewystarczające, rozważana jest opcja leczenia chirurgicznego.
